Ken je dat?
Er gebeurt iets kleins en je reageert veel heftiger dan nodig. Dat weet je wel; maar toch voelt het op dat moment als de beste en meest passende reactie. Even tot 10 tellen… Dat hebben we allemaal geleerd. Dat tot 10 tellen is natuurlijk prima. Maar verder staan we er zelden bij stil wat er nou eigenlijk gebeurde. Waarom is die reactie zo overtrokken? Hoe komt het dat we zo ‘overdreven’ reageren? Waarom gedragen we ons zo kinderachtig? Vaak gaat het precies om dat laatste: kinderachtig gedrag. Voor kinderen heel puur en eerlijk. Passend bij de gebeurtenis. Dat is wat ze voelen en er dus uitgooien.
Als kind komen we in veel situaties terecht waarin onze gevoelens begrensd worden. Terecht en onterecht. Soms begrijpen we niet wat er gebeurt en dus ook niet welke reactie of welke gevoelens we bij de situatie ervaren. Of soms is een situatie gewoonweg te spannend voor een kind. Op dat moment bevriezen we… blijven stil staan in het moment, worden begrensd. De reactie en gevoelens worden weggestopt en blijven onbewust in jou aanwezig. Wat heeft dit nou te maken met je kwade reactie op die telefonist, of je hevige angst voor kikkers. Die vervelende telefonist heeft je als kind tenslotte niet boos gemaakt, of heb je als kind geen kikker gezien.
Maar als klein kind heb je wellicht wel ervaren dat je je onheus behandeld voelde en mocht je hier niet boos om worden. Bijvoorbeeld je speelgoed werd afgepakt door je zusje en je moeder vertelde je dat je je speelgoed moet delen en dat het niet aardig is om boos te worden. Als volwassene heel logisch en geen drama. Maar als kind snap je er geen bal van. Als volwassene word je getriggerd door een telefonist. Op dat moment wordt de oude vastgezette emotie aangeraakt en reageer je buitensporig. Dan wordt de emotie van je innerlijke kind geuit.
Deze triggers kunnen grote traumatische gebeurtenissen zijn, waarvan iedereen zich kan voorstellen dat dit zijn sporen achterlaat. Maar soms ook ogenschijnlijk kleine dagelijkse gebeurtenissen. Het probleem ontstaat wanneer de bijkomende gevoelens er niet mogen zijn en vastgezet worden. Het is zinvol je innerlijke kinderen aandacht te geven en vastgezette emoties los te laten. Dit is innerlijk kind werk. Heel bevrijdend!
Ik ben benieuwd naar jouw ervaring. Stuur me gerust een bericht als je het leuk of fijn vindt om met mij over dit onderwerp verder te praten.